اثرات ترمیمی گیاهان دارویی بومی ایران بر بهبود زخم های ناشی از بریدگی

پوست، بزرگ ترین و سنگین ترین عضو موجود در بدن انسان است که علاوه بر نقش های مهمی که در محافظت، دفع مواد زاید و کمک به سنتز ویتامین d دارد، ارگان مهم حسی است که می تواند یک نقش اساسی در حفظ هموستاز بدن ایفا نماید. از بین رفتن تمامیت پوست می تواند ضایعات و بیماری هایی را برای فرد ایجاد نماید که منجر به ناتوانی های جسمی و حتی مرگ او گردد؛ از این رو، یکی از مهم ترین مسائلی که علم پزشکی تاکنون با آن روبرو بوده است، مسئله درمان زخم ها با هدف ترمیم در کوتاه ترین زمان ممکن و با کمترین عوارض جانبی است. افزایش سرعت بهبود زخم، اثرات زیادی چه از نظر اقتصادی و چه از نظر بهداشتی به دنبال دارد؛ به همین دلیل، پژوهش های مختلفی به طور اختصاصی برای استفاده از روش های درمانی جدید از جمله: استفاده از داروهای شیمیایی، گیاهی، هومیوپاتی و روش های فیزیکی مثل: لیزردرمانی و سایر روش های درمانی، روز به روز در حال پیشرفت است. در ده های اخیر، استفاده از طبّ گیاهی به عنوان یک روش کارآمد و استراتژیک، در دستور کار اکثر کشورهای دنیا از جمله ایران قرار گرفته است. در پزشکی سنتی ایران، شیوه های بسیار گوناگونی در استفاده از گیاهان برای درمان بیماری ها مشاهده می شود که با توجه به وسعت جغرافیایی و گوناگونی بسیار زیاد پوشش گیاهی کشور ما، این همسویی دارای توجیه کاملاً منطقی می باشد. در این مقاله، به بررسی و مقایسه خواص ترمیمی تعدادی از مهمترین گیاهان دارویی بومی ایران بر تسریع روند بهبود زخم های ناشی از بریدگی به منظور ارائه دارویی مؤثّر با منشأ گیاهی پرداخته می شود.